Author: admin
Voortmodderen of in beweging komen met het Onderwijs?
Een kijkje in de vacaturebank van de Nationale Onderwijsgids leert dat de beloftes van demissionair Minister Bussemaker weinig zoden aan de dijk hebben gezet. Honderden, zo niet duizenden, vacatures voor docenten staan keurig in een database opgesteld. Het aantal blijft groeien. Hoewel er in 2013 al aan de noodklok werd getrokken, hebben de zogenaamde extra miljoenen van Bussemaker nog niet voor de vermindering van het zorgelijk grote aantal vacatures gezorgd
Het Onderwijs lijdt onder de capaciteitstekorten en scholieren zijn het slachtoffer van het gebrek aan urgentie bij het Ministerie.
De symptomen zijn inmiddels omgezet in structurele vraagstukken. Zo meldde De Nederlandse Vereniging van Wiskunde docenten (NVVW) op 22 maart jl. dat 1 op de 5 wiskundeleraren geen juiste bevoegdheid heeft.
Door de schaarste worden studenten ingezet als volwaardig docent. Een noodmaatregel, maar het leidt ertoe dat scholieren “in veel gevallen slecht leren rekenen”. Geen prettige gedachte als je het wiskunde examen recent niet gehaald hebt. Maar, ook “het aantal HAVO zittenblijvers is het afgelopen jaar verrassend gestegen”, meldt het ANP op 12 april jl. en “VWO ‘ers zakken vaker voor het eindexamen”.
Natuurlijk gelden deze voorbeelden niet voor alle scholen, maar de Inspectie van het Onderwijs ziet dat de kwaliteitsverschillen tussen scholen enorm kunnen zijn. In haar rapport “De staat van het Onderwijs”, dat op 12 april jl. openbaar werd, constateert zij dat deze verschillen internationaal gezien het grootst zijn. Op slechts 15% van alle scholen worden alle lessen door gekwalificeerde docenten gegeven. Zeer verontrustende cijfers en de scholier is de dupe. Het feit dat je geluk moet hebben dat er een goede school bij jou in de buurt staat, is “on-Nederlands droevig”.
Volgen we in deze consternatie de analyse van De Inspectie, die overigens vier keer per jaar elke school controleert op kwaliteit, dan komen hier de inhoudelijke gevolgen voor scholieren naar voren. Veel scholieren blijken niet foutloos te kunnen schrijven, rekenen gemiddeld ondermaats, kunnen vaak hun talenten niet ontplooien en ronden het voortgezetonderwijs steeds vaker zonder diploma af. Verder blijkt de begeleiding voor scholieren, met bijvoorbeeld een handicap, vaak te ontbreken. Natuurlijk zijn op deze zaken maatregelen getroffen door staatssecretaris Dekker en Minister Bussemaker. Meer geld voor ontwikkeling van het onderwijs, meer kwaliteitscontroles en loopbaanmogelijkheden voor docenten. Maar zegt u nu zelf, met het oog op de staat waarin het Onderwijs zich nu bevindt, de demissionaire status van ons kabinet en de poldercultuur van ons kikkerlandje, dan loopt het vertrouwen in structurele verbeteringen toch echt van ons weg?
De vernieuwing van het Onderwijs moet snel beginnen en daarvoor is breed gedragen consensus nodig. Wachten op het urgentiebesef van de Politiek is de spreekwoordelijke “dood in de pot”, zij versnippert de besluitvorming door gekonkel tussen partijen en het ontbreken van een gedragen visie op het onderwijs van morgen.
Het is tijd om de toekomst van onze scholieren en onze samenleving veel meer aandacht te geven. De stem in uw wijk, in uw gemeente en uw provincie moet gehoord worden.
HET ONDERZOEKEN WAARD DUS! :
Er is haast geboden met een effectieve peiling van deze meningen. Misschien zijn de nieuwe kabinetsplannen dan nog tijdig te beïnvloeden.

De digitale kwetsbaarheid is groot.
Wat is de zwakste schakel van uw bedrijf?
We hebben in het weekend van 12 mei ’17 in Nederland misschien wel erg veel geluk gehad. In meer dan 150 landen vonden cybercrime aanvallen plaats. Volgens Wainwright van Europol werden er meer dan 200.000 slachtoffers gemaakt. Zorginstellingen, banken en overheidsorganen werkten op volvermogen om de ransomware “Wannacry” aanval af te slaan.
In Nederland verliep het allemaal relatief rustig. We konden gratis parkeren bij Q-Park en dat leek het dan zo’n beetje te zijn.Over tot de orde van de dag of toch niet?
De Nationale Coördinator Terrorisme en Veiligheid liet onlangs door het Amerikaanse Potomac Institute for Policy Studies (PIPS) een onderzoek uitvoeren. Wat blijkt ? In Nederland wordt onvoldoende prioriteit en geld gegeven aan de bestrijding van cybercrime.Er is geen centrale sturing en het ontbreekt aan (financiële)slagkracht. “Niets verrassends in Nederland”, zou je kunnen zeggen. Daadkracht is vaker een issue geweest en ondanks de kleine verbeterstappen die het PIPS wél op kleine schaal constateert, lopen we een stevig risico getroffen te worden.
Wat zijn eigenlijk de risico’s waaraan we onbewust blootgesteld zijn? Malafide ransom software gijzelt computers en infecteert bestanden op de harde schijf. In ruil voor pittige geldsommen aan de makers van deze ellende, kunnen slachtoffers weer toegang krijgen tot de eigen bestanden.
Los van het feit dat dit veel geld kost, schuilt er een veel groter gevaar achter. Deze lieden blijken eenvoudig in staat te zijn kwetsbare data te gijzelen en te misbruiken.
Uw veiligheid maar ook onze samenleving staat op het spel.
In Engeland werden in het weekend van 12 mei jl. tientallen ziekenhuizen platgelegd, patiënten moesten uitwijken naar andere ziekenhuizen met alle gevolgen van dien. In Spanje werd Telecom bedrijf Telefonica geïnfecteerd met het Wannacry-virus, telefoonverkeer werd tot in Rusland ernstig gehinderd. In Duitsland werden de spoorwegen getroffen. Hoewel dit gelukkig niet tot verstoringen van de dienstregeling leidde, kunt u zich wel voorstellen wat er zou zijn gebeurd als dit wel het geval zou zijn geweest. In Frankrijk werd Renault getroffen, waardoor de productie in enkele fabrieken werd stilgelegd.
Kortom, de samenleving is hier enorm kwetsbaar en uw veiligheid is in het geding.
De vraag is of en hoe de Nederlandse overheid en het bedrijfsleven zullen acteren op deze recente aanval op onze veiligheid. Was het van voorbijgaande aard of leggen we financiële middelen aan en tonen we daadkracht om beter voorbereid te zijn op deze nieuwe vorm van terrorisme? Weten we wat de zwakste schakels in onze systemen zijn, waardoor deze terroristische daden kunnen blijven slagen? Volgens Alan Woodward (University of Surrey,U.K) hebben bedrijven en particulieren een essentiële rol in het verbeteren van deze veiligheid. Woodward, specialist in digitale beveiliging, zegt dat o.a. het updaten van beveiligingssoftware om verschillende onduidelijke redenen in organisaties en overheden nog steeds niet adequaat wordt uitgevoerd. Dit is mogelijk de zwakste schakel in onze veiligheid!
Welke oorzaken liggen hieraan ten grondslag en wie is aan zet?
Wilt u in beeld krijgen welke effectieve maatregelen in uw bedrijf genomen dienen te worden?
Start vandaag dan met dit onderzoek! Het is het waard.

Leenstelsel drijft studenten tot wanhoop.
Jongeren met een hoge studieschuld hebben vaker last van depressies. Het idee om na de studietijd met een hoge schuld te starten heeft, vaak onbewust, enorme invloed. Dat blijkt uit
een onderzoek van de University of South Carolina uit januari 2015. Katrina Walsemann ontdekte dat Amerikaanse jongeren met hoge schulden vaker kampten met symptomen van depressiviteit zoals slapeloosheid, weinig energie, verminderde concentratie, besluiteloosheid en soms nog erger. Zij stelde dat er meer onderzoek nodig is omdat de gevolgen van torenhoge studieschulden voor grote beslissingen zoals beroepskeuze, huwelijk en het wel of niet krijgen van kinderen groot kunnen zijn.
Net als Amerikaanse studenten moeten Nederlandse studenten steeds vaker en meer lenen om te kunnen studeren. Sinds de invoering van het Leenstelsel, in 2015, wordt er gemiddeld door studenten €100,– per maand extra geleend. Dat lijkt een klein bedrag maar als we kijken naar de landelijke ontwikkeling dan wordt de zorg groter. Op dit moment is op de Schuldmeter van het ISO te zien dat de totale Nederlandse studieschuld ruim €18 miljard bedraagt. In 2014 was dat nog maar € 13,7 miljard volgens de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO). “Een alarmerende ontwikkeling”, stelt de Landelijke Studenten vakbond (LaSv).
Het Centraal Plan Bureau verwacht dat de gemiddelde studieschuld zal toenemen tot €9000,– per student, maar het NIBUD spreekt al over een gemiddelde studieschuld van ruim € 12000,–. Wat is waar? De gemiddelden leiden de aandacht af van de werkelijke probleemgevallen. 15000 Ex-studenten hebben, volgens DUO, nog steeds een schuld van € 50.000,– of hoger. RTL Nieuws berekende onlangs dat dát aantal in de komende jaren toeneemt tot 32000.
“Hoewel Minister Bussemaker zegt dat deze ontwikkelingen naar verwachting zijn, onderschat zij de consequenties daarvan”, zegt het InterStedelijk Studenten Overleg(ISO) in april vorig jaar. De Overheid houdt zich hierbij ook niet aan de door haarzelf opgelegde wet- en regelgeving. Zij wil namelijk overkreditering in Nederland voorkomen, maar juist door dit Leenstelsel zadelt de Overheid jonge mensen met torenhoge schulden op.
Dit blijkt ook sterk uit de dagelijkse praktijk want 33% van de studenten leent maximaal, volgens DUO. Annemarie Koop van het NIBUD benadrukt dat: “ Studenten lenen niet alleen voor studie of voor later, maar ook voor de leuke dingen”. Zij pleit dringend voor hulp en ondersteuning op school en aan ouders. Naarmate studenten ouder worden komen ze vaker geld tekort en neemt de kans op financiële problemen toe. Ze gaan meer lenen, hebben geen behoefte om te sparen en kijken niet vooruit. Jonge mensen zijn vaak rage- en statusgevoelig en vooral als ze niet meer thuis wonen, nemen de schulden enorm toe!
Het wordt nog zorgwekkender als we naar de eerder genoemde stresssymptomen van schulden kijken. Volgens het NIBUD blijkt uit ervaringen van Mbo-docenten dat studenten met schulden vaker afwezig zijn, moe zijn (doordat ze veel werken om nog wat bij te verdienen), te weinig tijd aan school besteden en hun overige kosten moeilijk kunnen betalen. Het gevolg, ze stoppen vaker met hun opleiding. In deze gevallen veroorzaakt het Leenstelsel uiterst onwenselijke situaties voor een relatief zwakkere groep. Wel een schuld en geen diploma. Ook bij afgestudeerden belemmeren schulden vaak het opbouwen van een toekomst. Het verkrijgen van een hypotheek is lastiger en het maandelijkse inkomen staat onder druk omdat ze moeten starten met aflossen. Het spook van onverantwoord extra lenen en daardoor stress, doemt weer op omdat ze niet rond kunnen komen. Waar is de overheid nu helemaal mee bezig?
Het mag duidelijk zijn: de oorspronkelijk bedoelde besparingen, die het Leenstelsel zou moeten opleveren ten bate van de kwaliteit van het Onderwijs, worden niet gehaald en de schuldeffecten op (ex-) studenten zijn onverantwoord groot. Wat te doen?
Het ISO stelt drie oplossingen voor.
Het collegegeld bevriezen zodat er minder extra geleend hoeft te worden. Het geld dat het Leenstelsel oplevert investeren in het onderwijs en eerlijke informatie over studies en financieringen aan studenten en ouders verstrekken.
Echter, dit is niet genoeg. Welke oplossingen zijn er nog meer en hoe kunt u inzetten op preventie van financiële problemen en onnodige stress bij jongeren?
Voor de toekomst en het welzijn van onze jongeren is dit
het onderzoeken meer dan waard!

“Niveau huurprijzen onacceptabel hoog”. Nieuw Kabinet moet toename armoede aanpakken.
“Steeds meer huishoudens komen niet meer boven de armoede grens uit”, stelde het CBS op 7 februari jl. In 2015 moesten meer dan 600 duizend gezinnen het met een inkomen onder de armoedegrens doen. 50 Plussers die geen baan meer hebben of kunnen krijgen, leven elke dag met dit beangstigende toekomstbeeld.
Hoewel het gemiddeld besteedbare inkomen in Nederland stijgt, hebben vele gezinnen de laatste jaren grote hinder ondervonden van de steeds maar stijgende huurprijzen. Begin maart riep de Woonbond het nieuwe kabinet op om drastische maatregelen te nemen in de sociale huursector. De prijzen moeten minimaal 10% dalen om de huurders niet financieel onder water te zetten. Uit cijfers van de Woonbond blijkt dat het gemiddelde jaarinkomen van huurders in de afgelopen jaren met 900 euro is gedaald, dit terwijl de huren 816 euro per jaar duurder werden! “Dit gaat zo niet langer”, stelt directeur Paping van de Woonbond. De maatschappelijke verantwoordelijkheid moet hier snel genomen worden.
Helaas zijn er meer problemen in de woonsector. In de vrije sector rijzen de prijzen de pan uit. In februari jl. noteerde de Nederlandse Vereniging van Makelaars een stijging van maar liefst 7,9% in 2016, terwijl de prijzen van koopwoningen slechts 2,6% stegen. Zelfs het Nibud waarschuwt dat huurders met een middeninkomen de gemiddelde huurprijs, die tussen de 700 en 1000 euro ligt, eigenlijk niet kunnen betalen. Zij kunnen moeilijk doorstromen naar andere woningen omdat lenen voor een koopwoning lastiger is geworden en duurder huren hogere inkomenseisen kent. Deze groep zit dus klem en loopt grote financiële risico’s.
De Nederlandse woningmarkt kampt met een veel te klein en te weinig gevarieerd aanbod van woningen waardoor de hele zaak vastloopt. Hoe moet dat nu verder? Het nieuwe kabinet moet zich realiseren dat als er niet ingegrepen wordt, de financiële nood enorm toeneemt! De problematiek in de gezondheidszorg en de toename van de gemiddelde leeftijd van Nederlanders vergroten dit probleem. “We wonen veel langer in de dezelfde woningen”, zegt het CBS. Er moet snel, veel, goed en gevarieerd gebouwd gaan worden. Het kan, want aan kapitaal is er geen gebrek. Woningbouwbeleggers uit binnen- en buitenland hebben ruim 6 miljard euro op de plank liggen. Dit berekenden Capital Value en onderzoeksbureau ABF Research onlangs. “Die willen graag aan de slag”.
Waarom komen gemeentes en ontwikkelaars niet in de benen? Er zijn diverse mogelijkheden. Bijvoorbeeld het overbrengen van sociale huurwoningen naar de vrije sector. Dit levert doorstroming op als tegelijkertijd gemeenten de grondprijzen verlagen, hierdoor kunnen goedkopere huurwoningen gebouwd worden. Het huidige kabinet vindt dit zelfs een goede aanpak! Waar wachten zij nog op? Daarnaast debatteert het kabinet al veel te lang over het verlagen of afschaffen van de Verhuurderheffing voor wooncorporaties en worden de zeer beperkende hypotheekregels voor potentiële woningkopers ongemoeid gelaten. De doorstroming in de woningmarkt dreigt nog lang niet op gang te komen. Onacceptabel, want veel huurders staat het water aan de lippen!
Het is tijd voor visie en actie want in een welvarend Nederland mag armoede, door stijgende huurprijzen, niet voorkomen.
Wat is het sentiment in uw gemeente? Vindt u ook dat het nieuwe kabinet dit onderwerp hoog op de agenda moet zetten? Laten we de meningen van alle betrokkenen verzamelen!
Wij vinden dit het onderzoeken waard.

Politiek stelsel maakt democratie kapot
Het geroeptoeter in de politiek is inmiddels in volle gang. De verkiezingen staan voor de deur en het ene verkiezingsprogramma valt over het andere heen, nagerekend door het Centraal Plan Bureau of niet. Zij gaan er namelijk in hun berekeningen vanuit dat er één partij zal gaan regeren. Een volstrekte illusie. De Kiesraad maakte op 22 december jl. bekend dat er 81 partijen (!) deelnemen aan de verkiezingen. De ware invasie van allerlei splinterpartijen zoals “Het gezonde Verstand”, de “Integriteitpartij” , “Artikel 1” en “Nieuwe Wegen”, maken het oerwoud van de Politiek tropisch dicht bebost.
Hoewel de Kiesraad zich al zorgen begon te maken over de grootte van ons stembiljet, het past er allemaal nauwelijks nog op, zijn er grotere problemen te verwachten. Gesteld dat 81 partijen 150 Kamerzetels zouden moeten verdelen, dan kunt u op uw klompen aanvoelen dat er weinig van de grondtaak van de Politiek “het besturen van ons kikkerlandje” terecht gaat komen.
Nu is het zo dat we een lange geschiedenis op het gebied van het aantal grote partijen hebben. In 1922 scoorden we er ook al 53, weliswaar hadden we toen nog maar 100 Kamerzetels. Dit jaar echter, scoren we het hoogste aantal partijen en dat verontrust de echte democraat. Volgens Wim Voermans (Hoogleraar staatsrecht aan de Universiteit van Leiden) is er een oorzaak voor deze ontwikkeling. De moderne kiezer is op drift. Sneller meedenken en beslissen en langer “zweven” is aan de orde. Geen wonder zou je zeggen, wat moet je in vredesnaam als kiezer voor keuze maken? Op meerdere partijen tegelijk stemmen zou misschien een oplossing zijn.
Dit alles mag dan vóór de verkiezingen een probleem zijn, maar stel je eens voor hoe het proces van de kabinetsamenstelling gaat verlopen ná de verkiezingen. Los van het feit dat we dit jaar waarschijnlijk de Belgen gaan inhalen met langste kabinetsformatie periode ooit. Omringende landen lachen zich overigens een hoedje. Termen als “polderen” en “compromitteren” zijn Nederlandse uitvindingen en vooral duurzame (…) bezigheden geworden in de ogen van onze Europese vrienden.
Werkt dit nu allemaal nog wel? Lopen we inmiddels niet een beetje achter de feiten aan met zo’n stok oud politiek systeem. Kunnen we ons land nog wel als een echte democratie beschouwen als de verdeeldheid door zoveel partijen zo groot wordt gemaakt? De stem van het volk versnippert.
Gjalt de Jong van de Rijksuniversiteit van Groningen maakte zich hierover in 2012 ook al grote zorgen. Hij stelde dat de politieke duurzaamheid onder druk staat en dat dit schadelijk is voor onze economie. Dit laat zich gemakkelijk bewijzen. De huidige samenleving vereist het adequaat handelen van een Politiek stelsel. Veranderingen gaan razend snel en de belangen zijn mondiaal groot, ook voor Nederland. Wachten en debatteren is geen optie, maar het is inmiddels al wel 2017 en er is nog geen politiek leider opgestaan die dit eens echt serieus gaat nemen. Over leiderschap gesproken…
Laten wij de discussie op gang brengen, het moet toch echt drastisch anders.
De democratie staat op het spel. Met minder partijen regeren elimineert bijvoorbeeld de fractionele verschillen tussen de verkiezingsprogramma’s. Dat levert veel meer duidelijkheid op en is door het invoeren van een hogere kiesdrempel of het halveren van het aantal ministeries, bij wet, realiseerbaar, volgens De Jong. Daarnaast mag de kabinetsformatie maximaal 5 dagen duren, lang zat! Het dwingt effectiviteit en realisme af. Lukt het niet binnen die tijd dan regeren we met een, reeds vooraf vastgesteld zakenkabinet van uiteraard ter zake kundige directeuren-generaal van Ministeries, verder. Gewoon goed voor een betrouwbare en duurzame Nederlandse democratie.
Het draagvlak in de samenleving voor andere en soortgelijke noodzakelijke wijzigingen in ons politiek stelsel is vrijwel onbekend. De vastgeroeste Kamerorde lijkt er niet van te willen weten, misschien wel uit eigen belang …maar u wilt daar waarschijnlijk wel van weten!
Het is ons inziens een stevig onderzoek waard, “Red onze democratie, luister naar de echte stem van het volk!”

bestuurders verprutsen ouderenzog
In 2016 stonden de kranten al bol van de problematiek over de Ouderenzorg.
Zij die de basis hebben gelegd voor onze huidige welvaart, worden als verschoppelingen te vaak alleen gelaten, krijgen te weinig aandacht en kunnen in het ergste geval zelfs niet eens op tijd naar het toilet. Nederland moet zich zwaar schamen.
In het licht van de vele miljarden die overboord gesmeten worden bij bijvoorbeeld het mislukte Fyra-project voelt het schandalig dat Ouderzorg niet beter kan. Sterker nog, het lijkt wel alsof we het niet echt willen aanpakken en dat is bijzonder want iedereen wil toch prettig van zijn oude dag kunnen genieten?
Zo blijkt op 12 januari 2017, volgens RTL Nieuws, dat onze staatssecretaris Van Rijn waarschijnlijk toch nog een druppeltje op een gloeiende plaat heeft gevonden, er mag € 100 miljoen extra naar de Ouderenzorg. De Overheid denkt met deze miljoenen een politiek correct antwoord te geven op het zorgmanifest “Scherp op Ouderenzorg” van schrijver Hugo Borst, dat 8 februari a.s. de Machiavelliprijs 2016 krijgt. “We schrapen nog ergens wat geld uit andere begrotingen en voorlopig is het weer rustig aan het Ouderenzorg front”, zo lijkt het.
Niets is minder waar. Een half jaar geleden presenteerde de Inspectie voor de Gezondheidzorg al een lijst met zeer slecht presterende verpleeghuisinstellingen. Hoewel brancheorganisatie ActiZ stelt dat er inmiddels de nodige verbeteringen in verschillende instellingen zijn aangebracht, blijkt dat de staatssecretaris het toch nodig vindt om extra te financieren. Dat is toch op zijn minst opmerkelijk te noemen, zeker als we even verder kijken.
Jos Schils, hoogleraar ouderengeneeskunde, geeft aan dat het juist nu verstandig is om de Ouderenzorg even politiek met rust te laten. Het veranderen van het verouderde zorgsysteem heeft veel tijd nodig en vooral lange termijn visies en plannen. Dat wat, zeker met de verkiezingen in beeld, niet bepaald een expertise is van onze overheid. Schils geeft ook aan dat het profiel van de oudere verandert en dat de rol van de oudere in dit veranderingsproces belangrijk is.
En dan valt het op dat, waar we ook zoeken in de nieuwsgaring, nergens de ouderen zelf aan het woord zijn. In de afgelopen decennia konden zij wel aan onze samenleving bouwen, maar tegenwoordig worden zij kennelijk niet meer als gesprekspartner gezien, laat staan als professional. Een opvallende zaak, want binnen deze context is het niet zo moeilijk om de oudere als ervaringsdeskundige te erkennen. Het is ook een gemiste kans want hun ervaringen kunnen juist versterkend werken bij de transitie die de Ouderenzorg moet doormaken.
De vraag is hoe we de ouderen beter kunnen horen en hun wensen en ideeën kunnen bundelen. Zij zijn de bron van de verbetering, niet de politiek. Zij weten wat hun leven verbeterd soms met eenvoudige aanwijzingen kan het beter. Een oudere in reactie op het manifest van Borst: “Neem in de opleiding van verpleegkundigen verplichte stages op in de ouderenzorg”, heldere ideeën die werken!
Het is het onderzoeken waard welke ouderen willen en kunnen participeren, vind hen en bundel hun kracht. Het moet beter, nu!

Target Questions in actie bij het Rode Kruis
Onderzoek door middel van kwaliteitsaudits bij zowel organisatoren als instructeurs EHBO opleidingen.
AUDITEREN VOOR HET NEDERLANDSE RODE KRUIS
Wat
Het Nederlandse Rode Kruis richt zich op het voorkomen en verzachten van menselijk lijden, het beschermen van levens en gezondheid en het waarborgen van respect voor de mens. Vanuit haar oorsprong heeft het Rode Kruis een taak en verantwoordelijkheid op het gebied van Eerste Hulp. Iedereen zou in geval van een ongeval of acute ziekte Eerste Hulp mogen verwachten en Eerste Hulp moeten verlenen aan de medemens.
Door een kwalitatief goede EHBO cursus aan te bieden aan iedereen die in staat is om Eerste Hulp te kunnen verlenen, wil het Rode Kruis ervoor zorgen dat steeds meer mensen zich inzetten bij een situatie die Eerste Hulp nodig heeft. Aangezien het aantal EHBO cursussen (en dus ook het aantal instructeurs/ organisatoren) groeit, is het belangrijk dat het NRK inzicht krijgt in het huidige kwaliteitsniveau van de EHBO cursussen.
Target Questions heeft een auditpakket ontwikkeld en voert deze uit ten behoeve van het kwaliteitsniveau van de EHBO cursussen.
Doelstelling
- Ontwikkelen auditpakket
- Samenstellen van een kwalitatief hoogwaardig team van auditoren
- Training en begeleiding van auditoren
- Ontwikkelen van processen
Actie
Op basis van het protocol van het Nederlandse Rode Kruis toetsen onze auditoren of de aangesloten organisator en instructeur de gestelde taken die aan de functie verbonden zijn, op de juiste manier uitvoeren.
Resultaat
Een langlopend project waarbij het Nederlandse Rode Kruis inzicht krijgt in het kwaliteitsniveau van de wijze waarop haar EHBO opleidingen worden georganiseerd. Hierbij wordt het Nederlandse Rode Kruis ondersteund in het opstellen van een auditpakket en tevens ontzorgd in het plannen en uitvoeren van de audits.

“DAT IS HET ONDERZOEKEN WAARD “
Onderzoek waard?
Scholen potten bewust geld voor passend onderwijs op!
Op 6 december jl. bleek uit De Telegraaf dat het passend onderwijs, voor kinderen die extra aandacht nodig hebben, tekort schiet. Maar liefst € 111 miljoen dat hiervoor bedoeld is, blijft ongebruikt op de plank liggen. Er zijn zelfs scholen die meer dan 20% van hun budget achterhouden. Dit had besteed kunnen worden aan de opleiding en ondersteuning van leraren en leerlingen met een beperking. Onbegrijpelijk zo lijkt het in eerste instantie. Waarom gebruiken scholen dit geld niet?
Tegenwoordig moeten leraren, in hun al overvolle agenda, ook nog in staat zijn om leerlingen met een beperking professionele aandacht te geven. Het vergt van hen onevenredige energie in klassen die over het algemeen toch al veel te groot zijn. Leraren moeten extra opgeleid zijn om überhaupt vakkundig te kunnen ondersteunen bij deze groep. Wat is er aan de hand?
In juni van dit jaar presenteerde het LAKS al een verontrustend onderzoek. 25% van de leerlingen met een beperking, zoals bijvoorbeeld dyslexie of adhd, is uitermate ontevreden over de beschikbare hulpmiddelen en aanpassingen die de school biedt. Alarmbellen zouden toch moeten gaan rinkelen! Je zal maar een zoon of dochter hebben die deze aandacht echt nodig heeft. Met deze werkwijze staat de toekomst van deze leerlingen op het spel.
Staatssecretaris Dekker heeft kennelijk de oplossing gevonden. Hij wil dat de Inspectie in de komende jaren meer controle gaat uitoefenen op de samenwerkingsverbanden tussen speciale scholen en normale scholen. Natuurlijk, we gaan weer ambtenaartje spelen. Maar is dit wel de oplossing? Wat is de reden achter het ongebruikt laten van deze gelden?
Het vergt waarschijnlijk veel meer dan slechts het organiseren van samenwerkingverbanden tussen partners. Hebben schooldirecteuren hiervoor wel de nodige kennis en capaciteit? In het onderwijs zijn meer dan 20000 vacatures, moeten we eerst aan deze zijde van de problematiek niet eens flink onderzoek doen alvorens nog meer geld ongemoeid op de plank te laten liggen? Kijk eerst eens naar de achterliggende redenen in plaats van het weer opvoeren van zinloze controle maatregelen.
Wij zeggen: JA!, dit is gedegen onderzoek waardig!
